การปรับเสียงเป็นวิทยาศาสตร์แน่นอน แฟนเครื่องเสียงหลายคนเคยฟังเครื่องเสียงมาตลอดชีวิต แต่ไม่เคยรู้สึกว่าเสียงไม่ดีพอและในที่สุดก็ประกาศยอมแพ้ นี่เป็นผลจากการไม่ปรับระบบเสียง ปรับระบบเสียงยังไง? การจับคู่อุปกรณ์เป็นวิทยาศาสตร์และการประมวลผลอวกาศก็เป็นวิทยาศาสตร์เช่นกัน แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการปรับตำแหน่งลำโพง หากคุณมีพื้นที่ที่สามารถใช้งานได้อย่างอิสระหากคุณมีแรงจูงใจสูงที่จะ "ฟังเพลงที่ดีพร้อมเสียง" คุณไม่มีเหตุผลที่จะไม่ปรับตำแหน่งลำโพงที่ถูกต้องด้วยตัวเอง
1. "Position" ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ "Positioning"
เนื่องจากการปรับคือ "ตำแหน่ง" ของลำโพงหลายคนจึงคิดว่าการปรับตำแหน่งลำโพงคือการฟัง "การวางตำแหน่ง" โดยธรรมชาติ ในความเป็นจริงถูกหรือผิด และฉันสามารถบอกคุณด้วยความมั่นใจ: หากคุณใช้การวางตำแหน่งภาพและเสียงเป็นมาตรฐานอ้างอิงในการปรับตำแหน่งของลำโพงคุณจะไม่พบตำแหน่งการจัดวางที่ถูกต้อง! ทำไม? เนื่องจากการวางตำแหน่งโฟกัสอยู่ที่เอฟเฟกต์เสียงและเอฟเฟกต์เสียงความจริงอยู่ที่ไหน? อย่าบอกว่าคุณไม่รู้ฉันไม่รู้แม้แต่โปรดิวเซอร์วิศวกรเสียงและนักแสดงในการบันทึกก็ไม่รู้! มันไร้สาระและไม่มีตัวตนที่จะใช้สิ่งที่ไม่มีใครรู้ความจริงมาเป็นมาตรฐานในการปรับตัว สิ่ง?
การวางตำแหน่งของลำโพงคือการหาจุดที่มีการกระจายพลังงานเสียงของแต่ละย่านความถี่ของเสียงอย่างเท่าเทียมกัน ทำไมพลังงานเสียงของแต่ละย่านความถี่จึงต้องสมดุลกัน? เพราะด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะได้ยินประสิทธิภาพเสียงที่ถูกต้องของเครื่องดนตรีโดยไม่ผิดเพี้ยน ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะได้ยินสิ่งที่ดนตรีต้องการแสดงออก ฉันได้พูดไปแล้วในบทความก่อนหน้านี้: สิ่งที่เราได้ยินไม่ใช่เสียงที่มาจากลำโพง แต่เป็นเสียงที่เกิดจากพื้นที่ทั้งหมดหลังจากการสั่นสะเทือนของลำโพง "กระตุ้น" พื้นที่ ในบางจุดในอวกาศเอฟเฟกต์ทริกเกอร์นี้จะมีความสมดุลเป็นพิเศษและมีประสิทธิภาพมากที่เราจะรู้สึกถึงคลื่นเสียงที่ชัดเจนทำให้ได้เสียงที่ "เหมือนจริงมาก" และ "เหมือนจริงมาก"
2. โปรดหลีกเลี่ยงการพัฒนาฟิล์มที่ไหม้และใช้เพลงอย่างดี
หลายคนคิดว่าควรปรับแต่งเสียงด้วย "ฟิล์มกรองแสง" และควรใช้แผ่นเสียงธรรมดาเพื่อฟังลำโพงระดับไฮเอนด์ แต่ไม่สามารถได้ยินความสามารถที่แท้จริงได้ ส่วนตัวคิดว่ามันตรงกันข้าม ฟิล์มแก้ไข้คืออะไร? ฟิล์มแก้ไข้ส่วนใหญ่ทำขึ้นเพื่อให้เกิดเสียงประกอบ กล่าวอีกนัยหนึ่งจุดเริ่มต้นของบันทึกเหล่านี้ไม่ได้อยู่ที่ "นำเสนอเพลงที่ดีกว่า" แต่เป็นการ "ใช้ดนตรีเพื่อนำเสนอเอฟเฟกต์เสียงที่เกินจริง" เอฟเฟกต์เสียงที่เกินจริงดังกล่าวอาจมีประสิทธิภาพที่ดีกับลำโพงส่วนใหญ่เนื่องจากเดิมถูกบันทึกไว้เพื่อเอาใจแฟนเสียง หากคุณใช้เฉพาะออดิโอไฟล์ในการปรับแต่งเสียงคุณจะได้ยินเสียงเอฟเฟกต์เหล่านี้และรู้สึกพึงพอใจได้อย่างง่ายดายและความคืบหน้ามี จำกัด ยิ่งไปกว่านั้นระบบเสียงที่ปรับด้วยวิธีนี้สามารถสร้างเอฟเฟกต์เสียงที่เกินจริงได้เท่านั้น แต่การฟังบันทึกส่วนใหญ่ไม่เป็นที่น่าพอใจ
คำแนะนำของฉันคือ: โปรดใช้เพลงที่ดีจริงในการปรับแต่งเสียงและโปรดใช้ดนตรีคลาสสิกให้มากขึ้นสิ่งที่ดีที่สุดคือซิมโฟนี ทำไมต้องใช้ "เพลงดี"? เพราะเพลงที่ดีจริงมีความหมายที่ต้องแสดงออก หากชุดลำโพงไม่สามารถสื่อถึงความหมายของดนตรีที่ดีได้อย่างชัดเจนการฟังการแสดงที่ดีและการแสดงระดับปานกลางจะได้รับเอฟเฟกต์เสียงที่คล้ายกันเท่านั้น ระบบเสียงดังกล่าวมีการแสดงออกที่ จำกัด มากและไม่ได้ช่วยให้เราชื่นชมดนตรีเลย ในทางตรงกันข้ามในระบบเสียงที่ดีเราสามารถได้ยินความหมายแฝงทางดนตรีที่สมบูรณ์ที่การแสดงที่ดีต้องการแสดงออกได้อย่างชัดเจน ข้อมูลของเพลงเหล่านี้ถูกบันทึกโดยไมโครโฟนที่วางไว้ในที่เกิดเหตุและหลังจากปิดผนึกบันทึกแล้วระบบเสียงจะ "ถอดรหัสและเรียกคืน" ยิ่งความสามารถในการลดลงของระบบเสียงมากขึ้นเท่าใดเราก็จะได้ยินการแสดงออกของดนตรีชัดเจนขึ้น หากเราใช้การแสดงที่แห้งแล้งเป็นข้อมูลอ้างอิงในการปรับแต่งเสียงหลังจากปรับแต่งเป็นเวลานานสิ่งที่เราได้ยินก็ยังคงเป็นการแสดงที่แห้งแล้งและไม่มีเนื้อหาซึ่งไม่สามารถช่วยให้เราค้นหาวิธีปรับปรุงให้ใกล้เคียงกับการแสดงดนตรีได้มากขึ้น
3. คอนเสิร์ตฮอลล์เป็น "การสร้างเสียงต้นฉบับ" ที่แท้จริง
เป็นเพราะต้นฉบับนี้ตีพิมพ์ใน "MUZIK" ฉันจึงบอกว่าควรใช้ดนตรีคลาสสิกในการปรับเสียงหรือไม่? ไม่มีเหตุผลใหญ่ที่สุดประการหนึ่งในการใช้ดนตรีคลาสสิกเพื่อปรับแต่งเสียงนั่นคือการแสดงดนตรีคลาสสิกเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในโลก การแสดงดนตรีที่ขยายด้วยไมโครโฟน ฉากที่เราได้ยินในคอนเสิร์ตฮอลล์ล้วนเป็น "การสร้างเสียงต้นฉบับ" ดังนั้นใครก็ตามที่เคยไปดูคอนเสิร์ตจะเข้าใจว่าดนตรีคลาสสิกฟังดูตรงจุดนั้นได้อย่างไร
ในทางตรงกันข้ามไม่ว่าจะเป็นดนตรีแจ๊สร็อคหรือดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ตัวควบคุมเสียงจะต้องปรับระดับเสียงของไมโครโฟนหรือเครื่องดนตรีที่ไซต์การแสดงและยังเพิ่มการควบคุมเอฟเฟกต์เสียงเช่นเสียงสะท้อนและการปรับเสียงเพื่อสร้างสิ่งที่เราได้ยิน เสียงของ. การแสดงทัวร์ริ่งของวงดนตรีร็อคอาจมีเอฟเฟกต์เสียงที่แตกต่างกันมากในแต่ละสถานที่และเอฟเฟกต์เสียงที่แตกต่างกันเหล่านี้อาจไม่เหมือนกับเสียงในบันทึก ดนตรีที่ไม่ใช่คลาสสิกส่วนใหญ่ไม่ได้บันทึกโดยนักดนตรีทุกคนในเวลาเดียวกันในสตูดิโอ แต่เป็นผลมาจากการบันทึกและการมิกซ์หลาย ๆ "คอมโพสิต" ดังกล่าวแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับประสบการณ์การแสดงดนตรีสด
4. การผสมผสานสอดคล้องกับความประทับใจในการฟังของฉากนั้น ๆ
ผู้อ่านที่ได้ทำการวิจัยเล็กน้อยเกี่ยวกับการบันทึกเสียงอาจมีคำถาม: "เฮ้ผู้เขียนคนนี้งมงายเกินไปเพลงคลาสสิกส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการบันทึกด้วยไมโครโฟนหลายตัวและการมิกซ์เพลงแบบหลายแทร็ก! เพลงเหมือนกันไหม” มันไม่เหมือนกัน! เพราะเมื่อเราฟังเพลงคลาสสิกในคอนเสิร์ตฮอลล์ประสบการณ์ของเราในการกระจายเสียงของวงออร์เคสตราจะใกล้เคียงกัน (เนื่องจากการแสดงในคอนเสิร์ตฮอลล์ไม่ผิดเพี้ยนจากไมโครโฟนเพียงผ่านทาง การเพิ่มประสิทธิภาพพื้นที่) ดังนั้นวิศวกรการผสมดนตรีคลาสสิกอาจไม่ได้ฟังไซต์บันทึกเสียง แต่เขายังสามารถติดตามประสบการณ์การฟังดนตรีคลาสสิกและพยายามสร้างความสมดุลของย่านความถี่ต่างๆที่คล้ายกับฉากเมื่อมิกซ์ในทางตรงกันข้าม การมิกซ์เพลงอื่น ๆ จะ "แสดงโดยไซต์เดียว" และวิศวกรการมิกซ์เสียงที่แตกต่างกันอาจผสมผสานเอฟเฟกต์เสียงที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
นอกจากนี้แม้ว่าการบันทึกดนตรีคลาสสิกอาจผ่านการมิกซ์และตัดต่อหลายครั้ง แต่ก็ถูกบันทึกพร้อมกันในสถานที่เดียวกันโดยวงออเคสตราทั้งหมด ดังนั้นแม้ว่าไมโครโฟนอาจกระจายอยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกันถึงสิบตำแหน่ง แต่ทั้งหมดก็หยิบขึ้นมาจากเสียงก้องของพื้นที่เดียวกัน ในทางตรงกันข้ามการบันทึกเสียงดนตรีแจ๊สจะดำเนินการในเวลาเดียวกันด้วยเช่นกัน แต่เพื่อให้เสียงที่ชัดเจนโดยปกติมือกลองหรือมือเบสจะบันทึกในพื้นที่ขนาดเล็กแยกต่างหากและไมโครโฟนเหล่านี้ไม่สามารถรับข้อมูลเชิงพื้นที่ที่สมบูรณ์ได้
ลืมเกี่ยวกับเอฟเฟกต์เสียงไปชั่วขณะและรับฟังเพลงด้วยหัวใจของเราเราจะเข้าใจได้ดีขึ้นว่าการสร้างเสียงคุณภาพสูงคืออะไร
สินค้าอื่น ๆ ของเรา:
